Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób układu oddechowego. Według szacunków choruje około 380 milionów ludzi, z czego około 2 milionów w Polsce. Co to jest POChP? Jakie są przyczyny i objawy tej choroby? Czy można ją wyleczyć? Odpowiedzi na te pytania poszukaj w naszym artykule.
POChP – co to za choroba?
POChP to choroba spowodowana stanem zapalnym w układzie oddechowym. Jest to konsekwencja długotrwałej ekspozycji na takie czynniki, jak m.in. pyły, gazy oraz dym tytoniowy.
W przebiegu POChP obserwuje się ograniczenie przepływu powietrza w dolnych drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych, czego skutkiem są uciążliwe objawy, jak duszność czy przewlekły kaszel.
Światowa Organizacja Zdrowia prognozuje, że do 2030 roku Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc będzie trzecią przyczyną umieralności. Choroba może również prowadzić do inwalidztwa i uzależnienia się od pomocy innych.
Więcej o tym, co to jest POChP, przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/video/pochp-co-to-za-choroba/.
POChP to choroba ogólnoustrojowa
Obecnie Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc klasyfikuje się jako chorobę ogólnoustrojową. Wynika to z faktu, iż POChP ma negatywny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, w tym na pracę układu sercowo-naczyniowego.
Ponadto choroba może współwystępować z szeregiem innych dolegliwości zdrowotnych, takich jak: osteoporoza, cukrzyca, rak płuca, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, choroba tętnic obwodowych, zaburzenia rytmu serca, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli czy refluks żołądkowo-przełykowy.
Czynniki ryzyka POChP
Skoro wiesz już, co to jest POChP, to czas poznać główne czynniki wywołujące tę chorobę. Najważniejszym z nich jest palenie wyrobów tytoniowych. Osoby sięgające po takie wyroby (np. papierosy) tworzą największą grupę ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc. Co ważne, dotyczy to również osób narażonych na palenie bierne oraz tych, które rozstały się z nałogiem. Dym tytoniowy i zawarte w nim toksyny pozostają główną przyczyną POChP.
Coraz częściej POChP diagnozuje się u osób, które były narażone na regularny kontakt z zanieczyszczonym powietrzem. Smog (a pisząc precyzyjnie – tworzące go pyły zawieszone oraz toksyczne substancje chemiczne) stanowi coraz ważniejszy czynnik ryzyka tej groźnej choroby.
Trzeba również wspomnieć o osobach, które są narażone na wdychanie pyłów, gazów, oparów chemicznych i aerozoli w swoim środowisku pracy. Można tutaj wymienić przedstawicieli takich zawodów, jak: górnik, hutnik, metalurg, rolnik, operator maszyn budowlanych, pracownik fizyczny, drogowiec, mechanik samochodowy, sprzątaczka, fryzjerka i kosmetyczka.
Jakie objawy daje POChP?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez długi czas rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dawać tylko skąpe, nieswoiste objawy. Jest to podstawowy powód, dla którego część osób znajdujących się w grupie ryzyka choroby zgłasza się do lekarza dopiero wtedy, gdy objawy stają się bardzo uciążliwe i uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.
Do podstawowych objawów Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc zaliczamy:
- Przewlekły kaszel, który nie ma charakteru napadowego i może się nasilać pod wpływem czynników drażniących (kurz, dym tytoniowy, zanieczyszczone powietrze etc.);
- Duszność, która pojawia się zarówno w sytuacjach wysiłkowych, jak i w fazie spoczynkowej;
- Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze;
- Obniżona tolerancja wysiłku, czyli brak chęci do uprawiania sportu, męczliwości, wolna regeneracja po wysiłku, trudności z wykonywaniem podstawowych czynności dnia codziennego bez zadyszki itp.;
Każda osoba po 40. roku życia, która obserwuje u siebie takie objawy (nie muszą występować jednocześnie), a przy tym wiedząc, co to jest POChP ma świadomość, że znajduje się w grupie ryzyka choroby, nie powinna zwlekać z wizytą u lekarza POZ. To lekarz pierwszego kontaktu podejmie decyzję, czy wskazane jest skierowanie pacjenta na pogłębioną diagnostykę do poradni pulmonologicznej.
Czy POChP można leczyć?
POChP powoduje nieodwracalne zmiany w drogach oddechowych, dlatego jest to choroba, której nie można wyleczyć. Jednocześnie poddaje się ona leczeniu i profilaktyce. Podstawowym celem lekarza jest dobranie takiej terapii, która pozwoli zmniejszyć nasilenie objawów chorobowych i dać pacjentowi szansę na zachowanie dobrego komfortu życia oraz samodzielności.